Akapity wprowadzające do artykułów są często najtrudniejsze do napisania, ponieważ muszą być zwięzłe i jasne. Są również najważniejsze, ponieważ służą jako haczyk dla czytelników i nadają ton artykułowi.
Aby być skutecznym, wstęp musi być napisany tak, jakbyś pisał streszczenie dla kogoś, kto nigdy wcześniej nie słyszał o danym temacie. W ten sposób zagwarantujesz, że Twój artykuł będzie jasny i czytelny.
Nieściągalne należności
Należności to kwoty należne jednostce rządowej za sprzedane towary lub wykonane usługi. Obejmują one roszczenia, odszkodowania, opłaty, grzywny, przepadki, pożyczki, nadpłaty i czesne, a także kary i odsetki, które mogą być naliczane zgodnie z prawem.
Na przykład, jeśli jednostka sprzedaje klientom towary na kredyt, a klient nie zapłaci za te towary, firma zaksięguje to saldo jako należności. Jeśli jednak konto jest nieściągalne z innych powodów, takich jak bankructwo lub niemożność odnalezienia dłużnika, dług powinien zostać odpisany z księgi głównej.
Aby zaksięgować ten odpis w jednostce budżetowej, księgowy mnoży szacowany procent nieściągalnych kont przez sumę należności dla każdej kategorii, aby uzyskać sumę szacowanych nieściągalnych sald dla danego okresu. Całkowita nieściągalna kwota jest następnie odzwierciedlona jako koszt nieściągalnych należności w sprawozdaniu budżetowym.
Koszty nieściągalnych należności
Gdy Stowarzyszenie nie spodziewa się zebrać wszystkich wpływów z tytułu opłat eksploatacyjnych od jednostki, Zarząd musi uwzględnić tę możliwość w budżecie. Zarząd powinien przewidzieć ten wydatek w rozsądnej wysokości, a następnie poprosić zarząd o księgowanie go co miesiąc i okresowe sprawdzanie listy zaległości. Pomoże to zapewnić, że roczny budżet będzie nadal dokładnie odzwierciedlał roczne wydatki Stowarzyszenia na nieściągalne należności.
Zgodnie z GAAP wydatki na nieściągalne należności mogą być księgowane bezpośrednio lub metodą odpisu. W przypadku metody bezpośredniego odpisu, koszty z tytułu nieściągalnych należności są rejestrowane w momencie stwierdzenia nieściągalności należności konkretnego klienta.
Rezerwa na nieściągalne należności
Kiedy firma udziela klientom kredytu, musi być przygotowana na to, że niektórzy z nich nie będą spłacać swoich zobowiązań. Może to spowodować straty dla firmy. Aby uniknąć takich strat, w księgach rachunkowych firmy tworzy się rezerwę na nieściągalne należności.
Wysokość rezerwy na nieściągalne należności jest oparta na procencie należności, które mogą być nieściągalne. Można to obliczyć, szacując procent nieściągalnych należności, które wystąpiły w poprzednim roku lub opierając się na czynnikach ekonomicznych wpływających na działalność.
W tym przypadku firma może oczekiwać, że 2% jej sprzedaży stanowią nieściągalne należności. W tym przypadku firma może oczekiwać, że 2% jej sprzedaży będzie stanowiło nieściągalne należności. Zapis w dzienniku będzie polegał na obciążeniu kosztów z tytułu nieściągalnych należności i uznaniu rezerwy na należności wątpliwe.
Rozliczenie nieściągalnych należności
Odpis należności to koszt, który zmniejsza stan należności firmy. Ma to miejsce, gdy klienci nie płacą swoich faktur lub gdy sytuacja finansowa klienta uniemożliwia mu wywiązanie się ze zobowiązań.
Jest kilka metod szacowania kosztów nieściągalnych należności. Jedną z nich jest metoda odpisu bezpośredniego, która ujmuje nieściągalne należności jako stratę z tytułu nieściągalnych należności.
Inną metodą jest metoda odpisu aktualizującego, która szacuje nieściągalne należności na podstawie poprzednich danych i całkowitej sprzedaży. Jest ona mniej dokładna niż metoda bezpośredniego odpisu, ale lepiej ilustruje zasadę dopasowania poprzez porównanie szacowanej nieściągalnej kwoty ze sprzedażą w momencie jej naliczania.
W rzadkich przypadkach firma może odzyskać konto, które zostało wcześniej odpisane. W takiej sytuacji konieczne jest skorygowanie salda konta poprzez obciążenie kosztów z tytułu nieściągalnych należności i uznanie rezerwą na należności wątpliwe.