Środek trwały to element majątku lub wyposażenia, który firma posiada w celu generowania dochodów. Nie oczekuje się, że zostaną sprzedane lub wykorzystane w ciągu roku i zazwyczaj są zapisywane w bilansie jako rzeczowe aktywa trwałe (PP&E).
Amortyzacja zmniejsza wartość środków trwałych w czasie, podobnie jak innych rzeczy, które posiadasz. Kwota, która jest amortyzowana, jest dopasowywana do długoterminowej wartości środka, dzięki czemu można obliczyć jego wartość księgową netto w dokumentacji finansowej.
Amortyzacja
Jakie koszty zwiększają wartość początkową środka trwałego?
Amortyzacja to metoda księgowa, która polega na odliczaniu kosztów aktywów wykorzystywanych w działalności gospodarczej przez okres ich użytkowania. Proces ten można przeprowadzić zarówno dla środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, takich jak budynki, wyposażenie, meble i pojazdy.
Istnieje kilka metod obliczania amortyzacji, z których niektóre lepiej sprawdzają się w przypadku niektórych rodzajów działalności. Jedną z nich jest metoda jednostek produkcji, która amortyzuje środek trwały na podstawie liczby jednostek wyprodukowanych przez niego w ciągu okresu użytkowania.
Ta metoda jest często bardziej efektywna dla producentów, którzy kontrolują wielkość produkcji.
Inną popularną metodą amortyzacji jest metoda liniowa, która zmniejsza wartość środka o tę samą kwotę każdego roku. Nazywa się ją również „stopą amortyzacji” lub „wartością księgową.”
Naprawy
Wartość początkową środka trwałego można zwiększyć poprzez naprawy. Koszty te są ponoszone w celu utrzymania środka trwałego w dobrym stanie i uniknięcia nieplanowanego przestoju.
Naprawy mogą być drobne, jak wymiana zużytego filtra powietrza lub wymiana oleju, lub poważne, jak odnowienie budynku lub remont silnika w samochodzie. Są one kluczową częścią zapobiegania nieplanowanym przestojom i awariom sprzętu.
Jeśli poważna naprawa zwiększa okres użytkowania środka trwałego, koszt może być skapitalizowany do jego wartości księgowej, co zasadniczo zwiększa jego wartość początkową. Na przykład, jeśli firma wymieni silniki w 20 swoich łodziach, którym pierwotnie pozostał pięcioletni okres użytkowania, na nowe silniki, które przedłużą ten okres o kolejne pięć lat, będzie to uznane za naprawę nadzwyczajną i dlatego musi być kapitalizowane.
Z drugiej strony, jeśli zwykła naprawa przedłuża okres użytkowania składnika aktywów tylko o kilka miesięcy, koszt może być poniesiony, a jego wartość wykazana w rachunku zysków i strat w bieżącym okresie. Może to być bardziej efektywna strategia księgowa.
Konserwacja
Konserwacja to proces utrzymywania aktywów w dobrym stanie. Obejmuje takie zadania jak inspekcje wizualne, kontrole funkcjonalne, wymianę części zamiennych oraz instalację nowego sprzętu w obiekcie.
Większość firm przeznacza do 9,2 procent budżetu operacyjnego na konserwację. Konserwacja ogranicza awarie sprzętu, zapewnia czas pracy i wydłuża okres użytkowania.
Mimo to należy zauważyć, że wiele firm nie konserwuje sprzętu w odpowiedni sposób, co może prowadzić do awarii i zwiększonych kosztów napraw w przyszłości.
Prowadzi to do wysokiego wskaźnika wydatków na naprawy i konserwację do środków trwałych, co nie jest dobre dla żadnej firmy.
Funkcja konserwacji powinna podlegać kierownictwu zakładu lub firmy. Pozwala to na opracowanie szczegółowych budżetów remontowych i kontrolowanie działań remontowych zgodnie z tymi budżetami.
Ubezpieczenie
Ubezpieczenie to produkt finansowy sprzedawany przez ubezpieczycieli w celu ochrony osób i ich majątku przed ryzykiem utraty, uszkodzenia lub kradzieży. Istnieje wiele rodzajów ubezpieczeń, w tym ubezpieczenie na życie, ubezpieczenie zdrowotne i ubezpieczenie domu.
Firmy ubezpieczeniowe pobierają składki od posiadaczy polis i wykorzystują te środki do wypłaty odszkodowań, dzięki czemu osiągają zysk. Zyski te są wykorzystywane do finansowania ekspansji i zapewnienia kapitału na zaspokojenie i regulację przyszłych roszczeń.
Jako branża, która ponosi odpowiedzialność powierniczą wobec posiadaczy polis, firmy ubezpieczeniowe podlegają specjalnym standardom rachunkowości opracowanym przez stanowe organy regulacyjne. Standardy te nazywane są ustawowymi zasadami i praktykami rachunkowości lub SAP. Standardy te różnią się od GAAP i zostały zaprojektowane tak, aby lepiej odzwierciedlały wypłacalność firmy ubezpieczeniowej.
