Co to jest metoda wykluczenia?
Metoda wykluczenia jest procesem eliminacji, który ma miejsce, kiedy nie można z całkowitą pewnością zdiagnozować choroby na podstawie wywiadu, badania lub testów. Stosuje się ją w celu wyeliminowania innych racjonalnych możliwości, które mogą mieć taki sam obraz kliniczny.
To często jedyny sposób na postawienie diagnozy choroby, zwłaszcza w przypadkach medycznych, w których wiedza naukowa jest ograniczona. Może być również pomocna w sytuacjach, gdy nie są znane przyczyny określonego stanu chorobowego.
Jest stosowana w badaniach na zwierzętach jako sposób wykrywania wzorców zachowań, które prawdopodobnie nie wynikają z czynników czysto genetycznych i/lub ekologicznych (zwanych „kulturą”). W poprzednim badaniu wykazaliśmy, że niezawodne wykluczanie powoduje szybsze i bardziej niezawodne uczenie się nowych rozróżnień warunkowych i relacji nazewniczych niż procedury treningowe typu „próba i błąd”. Ponadto stwierdziliśmy, że kolejność wykluczania i prób i błędów ma znaczenie dla wyników.
Metoda wykluczania ze zmiennością
Wyłączanie RT jest często uważane za ważne narzędzie do poprawy stosunku sygnału do szumu w badaniach nad czasem reakcji (Ratcliff, 1993; Ulrich i Miller 1994). Podstawowe pytanie brzmi: Jakie procesy leżące u podstaw krótkich RT różnią się od długich RT?
Opracowano wiele metod identyfikacji RT i ich rozkładów. Należą do nich metody Median Absolute Deviation (MAD), Tukey1,5 i cutoff (Cousineau i Chartier 2010, Rieger i Miller 2020).
Kilka z tych metod okazało się odpornych (Leys i in., 2013; Leys i Van der Velden, 2014). Niemniej jednak badacze często zwracają uwagę, że metody te nie są w stanie określić, jakie rodzaje społecznego uczenia się doprowadziły do zaobserwowanych wzorców.
Sprawdziliśmy tę kwestię, symulując dwa rozkłady RT z daną różnicą populacji i porównując przy ich pomocy różne metody wykluczania wartości odstających. Wyniki zostały podsumowane w Tabeli 4.
Metoda wykluczania z wyjaśnieniem
Wykluczenie to metoda ochrony dzikich zwierząt wykorzystująca substancję chemiczną, która nie jest toksyczna dla ludzi i zwierząt. Jest to skuteczny i humanitarny sposób ochrony mienia przed szkodami wyrządzanymi przez zwierzęta i często jest preferowany przez specjalistów od ochrony przyrody, którzy chcą chronić cenne siedliska lub uniknąć wydatków na bardziej inwazyjne rozwiązania. Przede wszystkim jest szybka i skuteczna. Jest też opłacalna, zwłaszcza w połączeniu z innymi technikami zarządzania ziemią, takimi jak wypas. Najważniejszą zaletą tej metody jest to, że można ją stosować bez szkody dla innych gatunków lub ludzi. Najbardziej oczywistym powodem jest to, że stosowane środki chemiczne nie są szkodliwe dla zwierząt lub roślin.
W dziedzinie ochrony dzikiej przyrody metoda wykluczania jest najczęściej stosowana do zarządzania i zapobiegania różnym problemom, w tym szkodom powodowanym przez jelenie i wielu innym zagrożeniom. Jest to często jedyny sposób zabezpieczenia obszaru przed drapieżnikami i innymi potencjalnymi szkodnikami, ale metoda ta może być kosztowna pod względem czasowym i finansowym.
