Amortyzacja to sposób, w jaki właściciele firm rozkładają koszty sprzętu i innych aktywów na cały okres ich użytkowania. Pomaga to dopasować koszty do przychodów uzyskiwanych z danego składnika majątku.
Jest kilka sposobów księgowania amortyzacji w księgach i na deklaracji podatkowej. Należą do nich: liniowa, degresywna, podwójnie degresywna, suma cyfr lat oraz jednostka produkcji.
Podstawa kosztowa
Przy obliczaniu inwestycji kapitałowej w nieruchomości musisz uwzględnić pierwotną podstawę kosztową dla składnika aktywów plus koszty dodatków lub ulepszeń oraz wszelkich dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Twoja podstawa może być również skorygowana o inne zdarzenia, w tym straty losowe i odliczenia podatkowe, o które się ubiegałeś.
Gdy sprzedajesz lub wymieniasz swoją nieruchomość, skorygowana podstawa jest używana do obliczenia zysku ze sprzedaży oraz zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od zysków kapitałowych. Jeśli twoja wartość bazowa jest zbyt wysoka, możesz być zmuszony do zapłacenia większego podatku od zysków kapitałowych od przychodów ze sprzedaży niż w innym przypadku.
Dobrym sposobem na uniknięcie podatku od zysków kapitałowych jest dokonanie wymiany 1031. W ramach tego typu wymiany przekazujesz swoją nieruchomość w zamian za inną nieruchomość podobną. Zysk netto ze sprzedaży starej nieruchomości możesz przeznaczyć na zakup nowej. Ważne jest, aby upewnić się, że wybrana nieruchomość ma taką samą lub wyższą wartość niż Twoja pierwotna inwestycja w tę nieruchomość.
Wartość zbawcza
Wartość zbawcza to wartość pieniężna środka trwałego, którą możesz zamortyzować pod koniec jego okresu użytkowania. Wartość ta jest często używana w połączeniu z ceną sprzedaży, aby określić, czy powinieneś dokonać odpisu. Pomaga również w obliczeniu dopuszczalnych rocznych odliczeń i maksymalizacji korzyści podatkowych z amortyzacji.
W ramach amortyzacji liniowej odejmujesz wartość zbawienia od podstawy kosztowej i dzielisz tę kwotę przez liczbę lat, w ciągu których środek został zakupiony. Suma tych liczb określa koszty amortyzacji dla każdego roku.
Metoda degresywna jest podobna do metody liniowej, ponieważ zmniejsza wartość środka trwałego w równych odstępach czasu. Jednak w przeciwieństwie do metody liniowej, amortyzacja degresywna nie wykorzystuje w swoich obliczeniach wartości zbawienia.
Kumulowana amortyzacja
Amortyzacja jest sposobem na powiązanie kosztów ponoszonych przez firmę na zakup długoterminowego składnika aktywów z korzyściami, które wynikają z jego użytkowania. Kwota amortyzacji jest zapisywana dla każdego okresu obrachunkowego i dopisywana do konta skumulowanej amortyzacji, które pojawia się w bilansie jako konto przeciwstawne, zmniejszające wartość brutto środków trwałych.
Kiedy kupujesz środek trwały, zapisujesz koszty amortyzacji przez pierwszy rok, a następnie odejmujesz je od pierwotnej ceny zakupu, aby ustalić wartość księgową netto środka trwałego. Kiedy składnik aktywów jest wycofywany z użytku lub sprzedawany, zakumulowana amortyzacja jest usuwana z bilansu składnika aktywów, a wartość księgowa netto składnika aktywów jest obniżana do jego ceny nabycia.
Kumulowana amortyzacja składnika aktywów nie może przekroczyć jego wartości początkowej, ponieważ spowodowałoby to, że zakumulowana amortyzacja przekroczyłaby koszt składnika aktywów. Jednakże skumulowana amortyzacja składnika aktywów wzrasta z czasem, kiedy odnotowywane są kolejne wydatki na amortyzację, a wartość składnika aktywów maleje.
Metoda amortyzacji
Amortyzacja to proces rozkładania kosztu składnika aktywów trwałych na jego szacowany okres użytkowania w sposób systematyczny i racjonalny. Może to być dobry sposób na zwiększenie dochodu netto firmy i zaoszczędzenie na podatkach, ale może też być trudne do prawidłowego obliczenia.
Istnieje kilka metod amortyzacji, które mogą być użyte do obliczenia kosztów amortyzacji firmy i określenia, ile powinna ona zapisywać każdego miesiąca. Najprostszą i najczęściej stosowaną metodą jest metoda liniowa.
Ta metoda nalicza stały procent amortyzacji w każdym okresie rozliczeniowym od salda netto środka trwałego. Jest ona przydatna dla firm posiadających aktywa, które tracą wartość szybciej w pierwszych latach, takie jak technologia.
Nie jest ona tak dobra do szybkiego odzyskiwania środków, jak metoda podwójnie degresywna, ale ma tę zaletę, że pozwala firmom odzyskać więcej w krótkim czasie. Daje też większe odliczenia w pierwszym roku, co minimalizuje ryzyko podatkowe.
