Podatnicy muszą wykazać podatek VAT do przeniesienia, kiedy ubiegają się o ulgi w podatku naliczonym w deklaracji VAT. System zwrotu podatku VAT, który nie uwzględnia nadwyżki ulgi w podatku naliczonym, jest źle zaprojektowany. Odracza on podatnikom odzyskanie podatku naliczonego i jest kosztowny pod względem wartości pieniądza w czasie oraz obciążenia przepływów pieniężnych.
Podatnicy muszą wykazać przeniesienie podatku vat
W niektórych krajach podatnicy nie mogą ubiegać się o zwrot podatku VAT, dopóki nie wykażą przeniesienia podatku vat. Wynika to zazwyczaj z faktu, że kraje te zgromadziły duże kwoty nadwyżki ulg podatkowych w związku z wyborami politycznymi dokonanymi w przeszłości i/lub konstrukcją systemu VAT.
W takich przypadkach podatnik musi złożyć wniosek do właściwego organu podatkowego. Władze muszą zbadać dokumentację, zanim zdecydują o przyznaniu zwrotu.
Należy jednak pamiętać, że okres, w którym można wykazać przeniesienie podatku VAT, zależy od przepisów danego prawa podatkowego. W niektórych przypadkach zwrot podatku VAT jest możliwy natychmiast po wykazaniu przez podatnika jego dokumentacji. W innych przypadkach strona odpowiedzialna musi poczekać sześć dni roboczych po otrzymaniu kompletnej dokumentacji, zanim podejmie decyzję o zwrocie podatku VAT.
Dobrze funkcjonujący mechanizm zwrotu podatku VAT ma zasadnicze znaczenie dla zdolności danego kraju do przestrzegania prawa podatkowego i redukcji zaległości. Może pomóc w zapobieganiu uchylaniu się od płacenia podatków i oszustwom, a także zapewnić podatnikom możliwość korzystania z dobrodziejstw podatku opartego na konsumpcji.
Jednakże podatek VAT jest również głównym źródłem ryzyka związanego z przestrzeganiem przepisów przez rządy, które muszą stale monitorować jakość i terminowość wniosków o zwrot podatku VAT. Idealnie byłoby, gdyby odbywało się to w czasie rzeczywistym, co pozwoliłoby administracji podatkowej na wczesną identyfikację wniosków o zwrot o niskim i średnim stopniu ryzyka oraz na szybkie wdrożenie niezbędnych działań.
Innym problemem jest to, że źle funkcjonujący mechanizm zwrotu podatku VAT może negatywnie wpłynąć na konstrukcję podatku, zwiększając obciążenie ekonomiczne konsumentów i zmniejszając dochody podatkowe rządu. Jest to szczególnie prawdziwe w krajach o niższych dochodach, gdzie uchylanie się od płacenia podatków jest poważnym problemem.
Co więcej, zapas niezapłaconych zwrotów podatku VAT może stanowić wyzwanie dla wykonania budżetu oraz zarządzania gotówką i długiem w niektórych krajach. W takich sytuacjach rząd może być zmuszony do znalezienia alternatywnych źródeł finansowania, aby szybko spłacić te należności. Wiąże się to ze znacznym zaangażowaniem finansowym, które często staje się zaporowe w trudnym środowisku fiskalnym.
Podatnicy mogą wykazać przeniesienie podatku VAT
W przeciwieństwie do podatków od sprzedaży, które są pobierane i płacone tylko raz przez konsumenta w punkcie sprzedaży, podatek od wartości dodanej (VAT) jest podatkiem konsumpcyjnym, który jest płacony na każdym etapie produkcji, od zakupu surowców do sprzedaży końcowej. Ponieważ system ten wymaga od różnych podmiotów płacenia i raportowania podatków na każdym etapie, przedsiębiorstwu trudniej jest uniknąć płacenia podatku VAT niż podatku od sprzedaży.
Podatnik może wykazać przeniesienie podatku vat na kolejny okres, o ile kredyt został przyznany w momencie jego poniesienia oraz jeśli administracja podatkowa może dokładnie określić kwotę zwrotu i zweryfikować jego poprawność. Najlepiej byłoby, gdyby administracja podatkowa była w stanie monitorować i oceniać wnioski o zwrot w czasie rzeczywistym, aby zapewnić ich szybkie rozpatrzenie, a proces ten powinien być oparty na ryzyku i chronić przed oszustwami związanymi ze zwrotem podatku.
W idealnej sytuacji rząd powinien mieć własny, wyspecjalizowany personel odpowiedzialny za funkcjonowanie systemu zwrotu podatku VAT, a wszystkie przychody i wnioski powinny być uzgadniane, rozliczane i rejestrowane na rachunkach narodowych. Wszystkie departamenty rządowe zainteresowane tym obszarem, takie jak Ministerstwo Finansów, Administracja Podatkowa, Departament Statystyki itp. powinny współpracować, aby upewnić się, że operacje te są dobrze zarządzane.
Na przykład, rząd powinien co miesiąc rejestrować w swoich księgach rachunkowych pobrany podatek VAT brutto, wypłacone zwroty i wszelkie oczekujące roszczenia. Kiedy wniosek o zwrot podatku nie zostanie rozpatrzony lub zapłacony w terminie, powinien zostać uznany za dług i zapisany w rządowej księdze długów.
Rząd powinien uwzględnić zgromadzone środki z tytułu podatku VAT jako część swoich szacunków dochodów budżetowych i nie powinien opóźniać lub nie płacić ich, chyba że są one niewystarczające do pokrycia dochodów wymaganych przez prawo. Rząd powinien zgłaszać do swojego biura rachunkowego całkowitą kwotę skumulowanych kredytów, niezależnie od tego, czy są one refundowane, czy nie, oraz powinien je śledzić dla celów audytu.